Zamanın Ötesinde

Mehmet Can Çelikkol
Bir haber alıyor başkomiser.
Yine ormanda, yine bir kadın yine ölüm sessizliği...
Bütün bir ülke kulaklarını tıkamış çığlıklarla.
Dudaklar kör, kalpler sağır...
Bir çift el dokunuyor tenin soğukluğuna.
Yelkovan zamanı şaşırıyor.
Ve tüyler ürperten bir aşk başlıyor
dünün yeniden yaşanmasında...
Zamanın Ötesinde, her gün duyulan bir acıyı
hiç duyulmamış bir dille anlatıyor.
Hem yeni, hem gergin...

Hikâye de yara gibi.
İnce, derin, keskin...