DAĞILMALAR

“İnançsız biri değildim; inancı kaybolmaya başlayan biriydim. Beni
öne sürmüş çocukluğum vardı. Bir kentim yoktu. Kenti olmayan
insan ne yazabilirdi ki? Son cümlesinin rüzgârın sesi olduğunu
bildiğim kitabımın önceki cümlelerinin ne olduğunu bilmiyordum.
Annem haklıydı: Yazamayacaktım. Üzerinden silginin acımasızca
geçtiği üç harfli bir kelimeydim: Ben.”
Mahsum Ece, Dağılmalar'da yer alan öykülerinde şimdiki zamanı ve
geçmişi birbirinden ayıran çizgiyi yok ediyor, böylece karakterlerinin
hafızaları, labirentlerle dolu ve çok renkli bir dünyaya dönüşüyor.
Masalsı günleri köy yollarının çamuruna bulananlar, baktıkları her
yerde kendilerini görmek isteyen politikacılar, büyükşehirlerde
vakitlerini birbirlerinin üstüne yığan modern zaman insanları,
dünyanın bir köşesinde unutulmayı hayat sananlar, hayat nedir
bilmeyenler...
Mahsum Ece, ilk kitabında özgün bir ses yaratıyor. Dağılmalar, hiç
bitmeyen düşlere, hiç bitmeyecek bir ek...