Bir Hikâyemiz Var Bizim | Bakarsın Bulutlar Gider | O Kadar Uzun Sustum Ki

Bir Hikâyemiz Var Bizim Bakarsın Bulutlar Gider O Kadar Uzun Sustum Ki

Eskiler eskiler! Onlar dünyanın Birkaç hafta sonra kalkıp çıktım evden. Biz o İnsan kendi varlığına neden aramadan edemez. şimdiki düzenini nasıl bilsinler. İki evde… Güzeldi… Sonra yürüdüm uzun uzun. Oysa hayat bazen kaçırdığımız çıkışlar,

buçuk milyar insan zorunlu olarak Göğe baktım. Bulutlar gidiyor. Salkım salkım dönülmeyen sapaklar, yanlış girilmiş caddeler,

tebdil-i mekân ediyor. Ferahlık nere- bulutlar. Sonra çevreme baktım fazla kalınmış sokaklar,

sinde? Herkes gittiği yeni toprakta insanlar gidiyor. İnsanlar ve bulutlar hep gider- yaprak kaplı kuru havuzlar. ayakta durmaya çalışıyor. Bin bir ler. Unutmuşum bunu yaşarken. Çok sadeydi aşağılamayla, hakaretle! her şey. Biliyordum. Ama yeniden farkına vardım. Farkına varmak da mühim bu dünyada.